اثر کورتون بر اگزما

اگزما که به آن درماتیت آتوپیک (Atopic dermatitis) نیز گفته می شود، یک بیماری پوستی رایج است که موجب التهاب، خارش و قرمزی پوست می شود. اگزما در کودکان بیشتر از بزرگسالان رایج است و نوعی واکنش آلرژیک در نظر گرفته می شود؛ اما در اغلب موارد آلرژی محسوب نمی شود. علائم و نشانه های اگزما ممکن است در افراد، متفاوت باشد. اگزما به بدن آسیب نمی رساند و مسری نمی باشد؛ اما بهتر است که پس از مشاهده اولیه برای درمان آن اقدامات لازم انجام شود. عواملی از قبیل ژنتیک، سیستم ایمنی بدن، عوامل محیطی و استرس می توانند در به وجود آمدن اگزما نقش داشته باشند. برای درمان اگزما در ابتدا باید عامل آلرژی زا یا به وجود آورنده اگزما در پوست را شناسایی کرده و سپس درمان متناسب با آن را انتخاب کنید. اگر علت به وجود آمدن اگزما عوامل ژنتیکی باشد، درمان آن کمی دشوار است؛ اما این امکان وجود دارد که با رعایت برخی موارد، علائم این گونه از اگزما را کاهش داد.

هدف تمام درمان‌های مورد استفاده برای این بیماری، کنترل یا از بین بردن خارش پوست می‌باشد که در صورت عدم درمان، عفونت‌های پوستی ایجاد می‌کند. اگر اگزما حالت خفیفی داشته باشد، برای کنترل آن باید از عوامل تحریک‌کننده پوست اجتناب شود، از مرطوب‌کننده و نرم‌کننده‌های پوستی استفاده شود، ممکن است برای کنترل درماتیت آتوپیک خفیف تا متوسط، کرم و پمادهای استروئیدی (کورتون) توصیه شوند. کرم و پمادهای استروئیدی با قدرت‌های متفاوتی در دسترس بیماران قرار دارد. معمولاً کرم و یا پمادهای استروئیدی، یک یا دو بار در روز مورد استفاده قرا می‌گیرند که در کاهش علائم مؤثر بوده و به مرطوب شدن پوست کمک می‌نمایند. ممکن است برای کنترل عود شدید اگزما، مصرف استروئیدهای موضعی قوی نیاز باشد، بااین‌حال، آنها باید فقط برای مدت کوتاهی استفاده شوند تا از نازک شدن پوست جلوگیری به عمل آید.

اگزما در اثر چیست؟

• عوامل ژنتیکی و ارثی می‌توانند در ایجاد بیماری اگزما نقش داشته باشند.
• اختلال در عملکرد سیستم ایمنی باعث ایجاد بثورات پوستی به عنوان پاسخ التهابی ناخواسته می‌شود.
• خشکی پوست در اثر عوامل شیمیایی یا محیطی، حساسیت پوستی را افزایش می‌دهد.